_633_451.jpg)
Απαραίτητος για την ανάπτυξη (σύνθεση βιταμίνης D), πηγή καλής διάθεσης, αναντικατάστατο φυσικό καλλυντικό, ο ήλιος είναι εντούτοις ένας από τους χειρότερους εχθρούς της επιδερμίδας.
Οι ακτίνες UVB, πηγή ηλιακών εγκαυμάτων, κηλίδων και καρκίνου
Αντιστοιχούν μόλις στο 5% των ακτινών που φτάνουν στη Γη. Ωστόσο, το 20% από αυτές πλήττει την επιδερμίδα. Πρόκειται για αυτή την επιφανειακή περιοχή του δέρματος όπου σχηματίζονται οι κηλίδες και όπου εμφανίζονται οι σημαντικότεροι δερματικοί καρκίνοι. Κατά πολύ επικίνδυνο τρόπο, οι υπεριώδεις ακτίνες προκαλούν υπερτροφία της κερατίνης της επιδερμίδας. Ως εκ τούτου, η επιδερμίδα γίνεται σκληρή και το χρώμα της θαμπό.
Η υπεριώδης ακτινοβολία, υπεύθυνη για τις ρυτίδες
Αντιστοιχούν στο 95 % των υπεριωδών ακτινών και διεισδύουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Γι' αυτό, σε κάθε περίπτωση πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμόζουμε αντιηλιακή προστασία. Μάλιστα, 30% αυτών των ακτινών φτάνει στο υπόδερμα, όπου προκαλεί αλλοίωση και μείωση του αριθμού των ελαστικών ινών. Ως εκ τούτου, συμβάλλει στην ανάπτυξη ρυτίδων και λεπτών γραμμών. Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία αλλοιώνει, επίσης, την ποιότητα του κολλαγόνου και προκαλεί συνολική απώλεια της τόνωσης, επιδεινώνοντας τον σχηματισμό ρυτίδων.
Έτσι λοιπόν, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι ο συσχετισμός των αποτελεσμάτων τους με εκείνα των ακτινών UVB αυξάνει τον επιβλαβή χαρακτήρα τους. Οι ακτίνες UVA καθιστούν τις ακτίνες UVB ακόμη πιο επικίνδυνες και έτσι η επιδερμίδα γίνεται πιο ευάλωτη.
Ρύπανση, η ασφυξία της επιδερμίδας
Όταν εκτίθεται στη μόλυνση, η επιδερμίδα λειτουργεί με πιο αργούς ρυθμούς. Μάλιστα, καθώς είναι απασχολημένη με την αναχαίτιση των επιθέσεων από τη μολυσμένη ατμόσφαιρα, δεν είναι πλέον σε θέση να αντιμετωπίσει τις υπόλοιπες επιθέσεις. Επιπλέον, πρέπει να παλέψει με υπερβολικό αριθμό ελεύθερων ριζών, οι οποίες σχηματίζονται από την ίδια τη ρύπανση. Για να εξουδετερώσει αυτές τις επιθέσεις ο οργανισμός προσπαθεί να αυξήσει την έκκριση αντιοξειδωτικών και, ειδικά, βιταμίνης Ε. Σε συνθήκες έντονης ρύπανσης, όμως, η παραγωγή αντιοξειδωτικών είναι αναπόφευκτα ανεπαρκής. Ως εκ τούτου, η επίδραση στην επιδερμίδα των διάφορων τοξικών στοιχείων (όζον, οξείδιο του αζώτου, διοξείδιο του θείου και σωματίδια άνθρακα) δεν μπορεί να εξουδετερωθεί. Τα νεκρά κύτταρα συσσωρεύονται στην επιφάνεια της επιδερμίδας, το σμήγμα οξειδώνεται, οι πόροι διαστέλλονται και η επιδερμίδα καλύπτεται από σπυράκια και μαύρα στίγματα. Αν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και ενέργειας, το δέρμα αδυνατεί να συγκρατήσει νερό, το οποίο έχει πολύ ανάγκη και αφυδατώνεται.
Τα κλιματιστικά, παράγοντας ερεθισμού
Περισσότερο από τη θέρμανση ή τον κλιματισμό, οι έντονες μεταβολές θερμοκρασίας μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα διαταράσσουν την ισορροπία της επιδερμίδας. Αν κάποιος πάει από ένα κλιματιζόμενο γραφείο στον καύσωνα του εξωτερικού περιβάλλοντος ή από το κρύο του χειμώνα στα καλά θερμαινόμενα σπίτια, τότε ο οργανισμός του δεν προλαβαίνει να προσαρμοστεί. Η μετάβαση από τη συστολή των αγγείων, όταν κάνει κρύο, στην διαστολή των αγγείων, όταν κάνει ζέστη, προκαλεί διαταραχές στη μικροκυκλοφορία. Οι εν λόγω ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας αλλοιώνουν την ενυδάτωση της επιδερμίδας. Το αποτέλεσμα είναι η επιδερμίδα να "τραβάει" και να κοκκινίζει, να χάνει τη λάμψη της και το χρώμα της.
