_633_451.jpg)
Συνηθισμένη, καλοήθεις αλλά ανθεκτική και πολύ μολυσματική αυτή η πάθηση, γνωρίζει σήμερα μια καλπάζουσα διάδοση. Αρχίζει να ανησυχεί τους γιατρούς γιατί ορισμένοι από αυτούς τους ιούς, παίζουν κάποιο ρόλο στην πρόκληση καρκίνου στα γεννητικά οργάνα.
Αιτιολογικός παράγοντας είναι ο ιός HPV(Human Papillomavarius-ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων). Οι ιοί των ανθρώπινων θηλωμάτων (κονδυλωμάτων) αποτελούν την μεγαλύτερη ομάδα γνωστών ιών με 66 αναγνωρισμένους τύπους έως σήμερα.
Οι περισσότεροι είναι αθώοι αλλά ορισμένοι, ευτυχώς πολύ λίγοι, μπορεί να είναι ογκογενής, δηλ. Ικανοί να ευνοήσουν την εμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου και ιδιαίτερα του τραχήλου της μήτρας.
Τα κονδυλώματα μεταδίδονται σχεδόν πάντα με την σεξουαλική επαφή και όσο πιο συχνά γίνεται, τόσο το μέγεθος και ο αριθμός των κονδυλωμάτων μεγαλώνει. Ο χρόνος που μεσολαβεί από την μόλυνση-επαφή με τον ιό μέχρι την εμφάνιση των κονδυλωμάτων ποικίλει από 7-10 ημέρες συνήθως, μέχρι και 3 μήνες.
Μεταδίδονται και με άλλο τρόπο:με ένα τοκετό εκτός μαιευτηρίου, με τα χέρια ή μολυσμένα κλινοσκεπάσματα.
Ορισμένοι παράγοντες προδιαθέτουν στην ανάπτυξη ή στην επανεμφάνιση τους, όπως η εγκυμοσύνη, το ‘χάπι’, ο διαβήτης, οι ανοσολογικές ανεπάρκειες και τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, η πλημμελή υγιεινή φροντίδα της γεννητικής περιοχής και ενίοτε η σεξουαλική δραστηριότητα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους.
Προσβάλλουν το δέρμα της περιοχής του αιδοίου, τον κόλπο, τον τράχηλο της μήτρας, το δέρμα της περινεϊκής περιοχής, τον δακτύλιο και τον βλεννογόνο του ορθού. Στον άνδρα εμφανίζονται στην βάλανο, την πόσθη του πέους και στον πρωκτό.
Οσον αφορά τα συμτώματα, δεν υπάρχουν καθόλου ή είναι ελάχιστα. Η ενόχληση που γίνεται αισθητή είναι ασήμαντη και πολύ συχνά η μόλυνση περνά απαρατήρητη. Το σχήμα τους διαφέρει κάπως ανάλογα με την θέση τους, αν δηλαδή βρίσκονται στο δέρμα ή στους βλενογόνους . Είναι αποικίες ολόκληρες από κοκκινωπά ή γκριζωπά εξογκώματα όμοια με κρεατοελιές.
Στην αρχή είναι χοντρά όσο και το κεφάλι μιας καρφίτσας και παιρνούν απαρατήρητα. Με τον καιρό όμως μεγαλώνουν και αυξάνονται σε μέγεθος παίρνοντας την μορφή ενός μικρού κουνουπιδιού.
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση, την κυτταρολογική εξέταση, την κολποσκόπιση και είναι απαρραίτητη η ισολογική επιβεβαίωση.
Ο άνδρας μπορεί να πρσβληθεί αλλά σάυτόν οι βλάβες είναι συχνά μικροσκοπικές και συνεπώς αόρατες με γυμνό μάτι. Σ’ αυτή την περιπτωση ο άντρας είναι ένα είδος ‘ρεζερβουάρ του ιού’,πολύ επικίνδυνο για τον τράχηλο της μήτρας.
Πρέπει οποσδήποτε να τονίζεται ότι απαγορεύεται η σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη μέχρι πλήρους και βεβαιωμένης θεραπείας.
Όπως σε όλες τις περιπτώσεις προσβολής από ιούς η θεραπεία δεν είναι πάντα αποτελεσματική και παρατηρούνται πολύ συχνά υποτροπές.
Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει από την τοπική εφαρμογή της από παλιά χρησιμοποιούμενης ποδοφυλλίνης μέχρι τις νεότερες μορφές ποδοφυλλοτοξίνης.
Επίσης προσεκτική (τοπική) εφαρμογή δίχλωρο και κυρίως τριχλωροοξικού οξέως. Πιο ‘επιθετικές’ μορφές θεραπείας αποτελούν η κρυοπηξία, η ηλεκτροδιαθερμία, και΄ η χειρουργικη αφαίρεση με LASER.
