_633_451.jpg)
Τριχόπτωση: κάθε τρίχα είναι γενετικά προγραμματισμένη να περάσει 20-25 κύκλους ζωής, καθένας από τους οποίους περιλαμβάνει 3 φάσεις:
τη φάση ανάπτυξης («αναγενής φάση»), τη φάση ηρεμίας («καταγενής φάση») και τη φάση απόπτωσης («τελογενής φάση»).
Η καθημερινή απώλεια 50-100 τριχών αποτελεί μέρος της φυσικής διαδικασίας ανανέωσής τους, γι’ αυτό και δεν πρέπει να εμπνέει καμία ανησυχία. Όταν, ωστόσο, ο ρυθμός επανέκφυσης των τριχών είναι μικρότερος του ρυθμού πτώσης τους εξαιτίας κάποιας δυσλειτουργίας του τριχοθύλακα, τότε έχουμε το φαινόμενο της τριχόπτωσης.
Ο συνηθέστερος τύπος τριχόπτωσης είναι αυτός που οφείλεται σε γενετική προδιάθεση και αντιμετωπίζεται με τοπικά σκευάσματα ή χάπια που επηρεάζουν την ορμονική δραστηριότητα.
Επίσης, υπάρχει η εποχική τριχόπτωση που εκδηλώνεται δυο φορές τον χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο. Σε αυτήν την περίπτωση, στόχος της θεραπείας είναι η ενίσχυση της τρίχας με βιταμίνες και της κυκλοφορίας του αίματος με τοπικές λοσιόν.
Σε γυναίκες που έχουν συστηματικά αυστηρούς κότσους και αλογοουρές μπορεί να προκληθεί εξασθένηση των τριχών και τριχόπτωση στα σημεία όπου αυτές υφίστανται πίεση. Η αλλαγή της κόμμωσης αποτελεί τη λύση του προβλήματος.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η φυσιολογική διαδικασία ανανέωσης των τριχών διακόπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό λόγω της επήρειας των ορμονών, με αποτέλεσμα τα μαλλιά να πληθαίνουν και να συσσωρεύονται χωρίς να πέφτουν. Το ισοζύγιο αυτό εξισορροπείται μετά τον τοκετό, οπότε και πέφτουν τα παραπανίσια μαλλιά, χωρίς ωστόσο να γίνεται ποτέ αρνητικό.
Τέλος, άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες της τριχόπτωσης είναι το στρες, οι φαρμακευτικές αγωγές με ορμονικά και χημειοθεραπευτικά σκευάσματα, διάφορες χρόνιες ή ορμονικές παθήσεις και η κακής ποιότητας διατροφή.
Πιτυρίδα:
τη φάση ανάπτυξης («αναγενής φάση»), τη φάση ηρεμίας («καταγενής φάση») και τη φάση απόπτωσης («τελογενής φάση»).
Η καθημερινή απώλεια 50-100 τριχών αποτελεί μέρος της φυσικής διαδικασίας ανανέωσής τους, γι’ αυτό και δεν πρέπει να εμπνέει καμία ανησυχία. Όταν, ωστόσο, ο ρυθμός επανέκφυσης των τριχών είναι μικρότερος του ρυθμού πτώσης τους εξαιτίας κάποιας δυσλειτουργίας του τριχοθύλακα, τότε έχουμε το φαινόμενο της τριχόπτωσης.
Ο συνηθέστερος τύπος τριχόπτωσης είναι αυτός που οφείλεται σε γενετική προδιάθεση και αντιμετωπίζεται με τοπικά σκευάσματα ή χάπια που επηρεάζουν την ορμονική δραστηριότητα.
Επίσης, υπάρχει η εποχική τριχόπτωση που εκδηλώνεται δυο φορές τον χρόνο, την άνοιξη και το φθινόπωρο. Σε αυτήν την περίπτωση, στόχος της θεραπείας είναι η ενίσχυση της τρίχας με βιταμίνες και της κυκλοφορίας του αίματος με τοπικές λοσιόν.
Σε γυναίκες που έχουν συστηματικά αυστηρούς κότσους και αλογοουρές μπορεί να προκληθεί εξασθένηση των τριχών και τριχόπτωση στα σημεία όπου αυτές υφίστανται πίεση. Η αλλαγή της κόμμωσης αποτελεί τη λύση του προβλήματος.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η φυσιολογική διαδικασία ανανέωσης των τριχών διακόπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό λόγω της επήρειας των ορμονών, με αποτέλεσμα τα μαλλιά να πληθαίνουν και να συσσωρεύονται χωρίς να πέφτουν. Το ισοζύγιο αυτό εξισορροπείται μετά τον τοκετό, οπότε και πέφτουν τα παραπανίσια μαλλιά, χωρίς ωστόσο να γίνεται ποτέ αρνητικό.
Τέλος, άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες της τριχόπτωσης είναι το στρες, οι φαρμακευτικές αγωγές με ορμονικά και χημειοθεραπευτικά σκευάσματα, διάφορες χρόνιες ή ορμονικές παθήσεις και η κακής ποιότητας διατροφή.
Πιτυρίδα:
είναι αποτέλεσμα μιας φλεγμονώδους κατάστασης του δέρματος, η οποία δεν προσβάλλει μόνο το τριχωτό της κεφαλής, αλλά και το πρόσωπο. Οφείλεται σε έναν μικροοργανισμό που ονομάζεται «πιτυρόσπορο ωοειδές», υπάρχει στο κεφάλι όλων των ανθρώπων και τρέφεται από το σμήγμα που διατηρεί την επιδερμίδα μας ενυδατωμένη. Υπό συγκεκριμένες συνθήκες όμως ο μύκητας αυτός πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα και οδηγεί στην αύξηση της φυσιολογικής απολέπισης της κεράτινης στοιβάδας, με αποτέλεσμα την εμφάνιση των γνωστών λευκών νιφάδων.
Συχνά η πιτυρίδα αποτελεί σύμπτωμα συγκεκριμένων δερματικών παθήσεων, όπως:
Σμηγματορρoϊκή δερματίτιδα:
Συχνά η πιτυρίδα αποτελεί σύμπτωμα συγκεκριμένων δερματικών παθήσεων, όπως:
Σμηγματορρoϊκή δερματίτιδα:
το δέρμα γίνεται κόκκινο και η εμφανιζόμενη πιτυρίδα μένει πάνω στο δέρμα χωρίς να πέφτει εύκολα εξαιτίας της μεγάλης λιπαρότητάς της. Εντοπίζεται κυρίως στα όρια του τριχωτού με το δέρμα του προσώπου, γύρω από τα αυτιά, στα φρύδια και στις βλεφαρίδες. Βρίσκεται σε έξαρση κυρίως τους χειμωνιάτικους μήνες, ενώ επιδεινώνεται σημαντικά από το στρες. Υποχωρεί με ειδική θεραπεία.
Δερματίτιδα εξ επαφής:
Δερματίτιδα εξ επαφής:
εμφανίζεται με πιτυρίδα, κοκκινίλα και φαγούρα. Προκύπτει συνήθως από την επίδραση χημικών παραγόντων στο δέρμα (π.χ. βαφή μαλλιών, περμανάντ), αλλά και από τη χρήση κάποιων καλλυντικών προϊόντων, όπως η λακ. Επίσης, μπορεί να προέρχεται από την υψηλή θερμοκρασία που δέχεται συχνά η επιδερμίδα του τριχωτού από το πιστολάκι. Τα συμπτώματά της υποχωρούν με λίγη προσοχή, χωρίς ειδική θεραπεία.
Δερματίτιδα από κληρονομική προδιάθεση (ατοπικό έκζεμα):
Δερματίτιδα από κληρονομική προδιάθεση (ατοπικό έκζεμα):
γίνεται αισθητή μαζί με γενικευμένη ξηρότητα και ευαισθησία στο δέρμα.
Ψωρίαση:συνοδεύεται από έντονη κοκκινίλα δέρματος και χοντρές φολίδες.
Ψωρίαση:συνοδεύεται από έντονη κοκκινίλα δέρματος και χοντρές φολίδες.
